سخن سبز

فرض کنید در حال صحبت کردن با شخصی هستید که می‌خواهد نظر شما را بابت توسعه ارتباطات کاری جلب کند. به سمت شما می‌آید و با صدایی آرام، یکنواخت و خیلی خسته‌کننده می‌گوید: مشتاق کار با شما هستیم و امیدواریم به این همکاری رضایت دهید. به چهره او نگاه می‌کنید؛ بی‌روح بی‌روح! در این مدت حتی یک ثانیه هم احساس نکرده‌اید با او چشم تو چشم شده باشید و برای نشان دادن توجه هم که شده به شما نگاه کرده باشد. اوضاع زمانی وخیم‌تر می‌شود که درباره سوابق کاری و مهارت‌ها از آن‌ها سوال می‌پرسید و هیچ واکنش خاصی از او نمی‌بینید. انگار که سد ارتباطی بین شما و طرف مقابلتان وجود دارد که مانع از برقراری آن حس اعتمادی که دنبالش هستید می‌شود و این بی‌اعتمادی رشته سست ارتباط بین شما و او را بالاخره خواهد گسست!

چه قبل از سخنرانی، چه میانه‌های سخنرانی و چه بعد از آن سوژه‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام می‌توانند برای سخنران مسئله باشند. همین جای‌گیری و ژست‌ها در سخنرانی، آماده‌سازی متن‌ها، مشکلاتی که در سوال و پاسخ با حاضران به وجود می‌آید و… همه و همه گره‌هایی هستند که کم کم کوره می‌شوند؛ تا این که به سد ارتباطی بین سخنران و مخاطبانش تبدیل می‌شوند.

این مطلب آگاهی شما را نسبت به همین سدها و راه‌های از میان برداشتن آن‌ها بیش‌تر می‌کند؛ سدهایی که خیلی وقت‌ها با آگاهی خود سخنران ایجاد می‌شوند!

بررسی 5 سد ارتباطی در سخنرانی و راه های حذف آن‌ها

اگر دقیق‌تر به استخوان‌بندی ارتباطات در سخنرانی بنگریم متوجه می‌شویم که این ارتباط در واقع فرآیند پیچیده‌ای است که در مغز ما در حال انجام می‌باشد و ما سعی داریم با مهارت‌های کلامی خود آن را به بقیه منتقل کنیم. سخنرانی منوط به همین ارتباط اثربخشی است که بتواند سازمان فکری فردی را تغییر دهد. این اثر بخشی زمانی رخ می‌دهد که پیام شما به بهترین شکل و به نحو احسنت توسط گیرنده دریافت شود. اهل فن معتقدند بخش عمده‌ای از مسئولیت انتقال پیام بر عهده سخنرانان است.

شایسته است ما به عنوان یک سخنران موانع راه پر فراز و نشیبی را که در پیش داریم بشناسیم.

سد ارتباطی اول: عدم اشتیاق در سخنران

همه چیز از بی اعتمادی شروع می‌شود. دقیقا همان لحظه‌ای که شما مشغول معرفی محصولی هستید که خودتان به کارایی و عملکردش شک دارید! یک سخنران حرفه‌ای که اتفاقا به تمام جوانب مسلط است می‌داند که قبل از هر چیز باید این شوق و تمایل در چهره او نسبت به محصول، خدمت، نوآوری یا هر سوژه دیگر وجود داشته باشد تا بالاخره در مخاطبان هم ایجاد شود!

با کمی اشتیاق این سد را برای همیشه حذف کنید!

بد نیست کار را با توجه بیش‌تر نسبت به حالات چهره شروع کنید. این که چه طور این کار را انجام دهید هم مهم است و حتما شش کلاه تفکر در فن بیان در این زمینه به شما کمک خواهد کرد.

دقت کنید که حالت چهره با حرف‌هایی که آن لحظه به زبان می‌آورید هماهنگی داشته باشد. اگرچه معمولا حالات چهره با احساسات واقعی ما گره می‌خورند و هماهنگ هستند، اما اگر حالت چهره با پیام شما همخوانی نداشته باشد اولین سد ارتباطی در سخنرانی به وجود آمده است. در این حالت شنونده فکر می‌کند وقتی خودتان به حرف‌هایتان ایمان ندارید پس قطعا کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه است!

سد ارتباطی دوم: حرکاتی که باعث حواس‌پرتی می‌شوند

بیش از 50 درصد سخنرانانی که شاهد سخنرانی آن‌ها در مراسم‌های بزرگ و رسمی بودم عادت به حرکاتی داشتند که معمولا باعث حواس‌پرتی می‌شوند. حرکاتی که نشانگر ضعف سخنران در مدیریت زبان بدن در سخنرانی می‌باشند؛ مثل حرکات پا روی هوا، گرفتن خودکار به دست و بازی کردن با سر و ته آن، لمس حلقه دور انگشت‌هایشان و…

این سخنرانان حتی اگر این حرکات اضافی را ترک کنند بالاخره هنگام حرف زدن به حرکت‌های شدید دست نیاز دارند؛ طوری که در تمام لحظات آرنج آن‌ها به اواسط کمرشان قفل شده است و ما به عنوان شنونده همواره شاهد یک ظاهر یکنواخت و تکراری هستیم. اگر شما هم فکر می‌کنید این سد ارتباطی در شما هم به واسطه حرکات بدنتان وجود دارد ابتدا این دو سوال را از خود بپرسید:

1. فکر می‌کنید از دست‌ها و اشیا اطراف خود بیش از حد استفاده می‌کنید؟ تحرک شما روی صحنه تا چه حد است؟
2. قبل از سخنرانی، هدف خاصی از برخی از حرکاتتان برای خود مشخص کرده بودید؟

استفاده از حرکت بدن به شرط نیاز برای حذف این مانع

همان طور که گفتیم در یک سخنرانی ترغیب‌کننده همه چیز به جا و اصولی خواهد بود؛ خصوصا حرکات دستی که زبان بدن ما را تشکیل می‌دهند. دست‌ها را به صورت دوره‌ای در طول بدن قرار دهید و هر بار حرکت متفاوتی نسبت به قبل در آن‌ها ایجاد کنید.

مانع اصلی در سخنرانی زمانی به وجود می‌آید که آن چه می‌گویید هیچ ارتباط محسوسی با آن طور که شما این کلمات را بیان می‌کنید ندارد!

حرکت به شرط نیاز در طول سخنرانی باعث می‌شود:

1. از یک متن، یک تصویر ذهنی به واسطه حرکات بدن شما برای مخاطب شکل بگیرد که مدت زمان ماندگاری بیش‌تری دارد.
2. انرژی مضاعفی به مخاطبانی تزریق شود که به واسطه یک سخنرانی خسته‌کننده کلیشه‌ای کسل شده‌اند

سد ارتباطی سوم: عدم تمرکز کافی

هر چه قدر که اطلاعات مازاد بیهوده‌ای را به بحث اضافه کنید، امکان حواس‌پرتی و تداخل مطالب در ذهن مخاطب بیش‌تر می‌شود. از این شاخه بدان شاخه پریدن مشکلی است که اکثرا به دلیل سوالات مخاطبان به وجود می‌آید و مانع از تمرکز کافی سخنران به عنوان سد ارتباطی مهمی در سخنرانی می‌شود.

برای حذف این مانع متمرکز بمانید!

1. خودتان را مثل قطاری تصور کنید که در حال راندن و حمل و نقل مسافران است. به محض این که احساس کردید موضوع در حال بحث از موضوع اصلی فاصله گرفته است ترمز قطار را بکشید!
2. کلمات کلیدی مهم را به خاطر بسپارید
3. برای جلوگیری از اختلال در ارائه مطالب پرسش و پاسخ‌ها را به آخر بحث موکول کنید

سد ارتباطی چهارم: پاورپوینتی که چشم و گوش سخنران می‌شود!

مانع ارتباطی بعد درست از جایی شروع می‌شود که پاورپوینت چشم، گوش و سرانجام همه چیز سخنران می‌شود؛ طوری که اگر از پایین به او نگاه کنیم او را فقط در حال روخوانی می‌بینیم! کیفیت سخنرانی زمانی تضمین می‌شود که سد ارتباطی چهارم را با بازنگری در طراحی،انتخاب و تنظیم اسلایدها در سخنرانی از میان بردارید. برای طراحی بهتر اسلایدها به نکات زیر توجه کنید:

1. اسلایدهای تصویر محور بسازید؛ نه متن محور
2. پاورپوینت را بر اساس زاویه دید مخاطبان، مدت زمان لازم برای مرور آن‌ها توسط مخاطبان، فریم مناسبی که خواندن در آن راحت‌تر باشد و …طراحی کنید
3. جزئیات و بخش‌های فرعی را از ساختار اسلایدها حذف کنید. فراموش نکنید که قرار نیست کل متن‌ها را در اسلایدها جمع‌آوری کنیم
4. اگر بیش از 6 ماه است که چارچوب اسلایدهای شما در سخنرانی‌های مختلف عوض نشده است، دیگر وقت آن رسیده تا اسلایدها را نونوار کنید!

سد ارتباطی پنجم: قطع تماس چشمی

تنها شاهراه برای بنیان‌گذاری ارتباط، اعتماد است. وقتی که بخشی از سخنرانی را فراموش می‌کنید ناخودآگاه به زمین، سقف یا در و دیوار و سرانجام مخاطبان نگاه می‌کنید. در چنین حالتی تازه کلماتی مثل اِم، اوم و سایر کلمات پرکننده شنیده می‌شوند.

فراموش نکنید که برقراری تماس چشمی تنها راه پایدار برای برقراری ارتباط با مخاطبان است. کسی که از شما به چشم، توجه دیده است وامدار نگاهتان می‌شود و این ارتباط را قطع نمی‌کند!

مقالات آموزشی را کلیک کنید

می گویند انسان جایزالخطا است اما هیچ چیز در طول دوران حرفه ای من بدتر از لحظاتی نبوده که به هر دلیلی رشته کلام از دستم خارج شده و مسیر سخنرانی تقریبا به بیراهه رفته است! تصور کنید لحظه ای را که چندین نفر به عنوان مخاطب متوقع رو به رو شما نشسته یا ایستاده اند و منتظر کلام شما هستند، اما شما تقریبا هیچ چیزی در آستین ندارید که تحویل آن ها بدهید یا این که آن قدر اشتباه بزرگی در طول حرف زدن مرتکب شده اید که تقریبا روی صحبت کردن برای شما باقی نمانده است! نه فقط شما، بلکه هر سخنرانی با این اشتباهات مهلکی که ممکن است هر یک از ما مرتکب شویم رو به رو شده است!

وقتی که اشتباهاتی مثل اشتباهات لفظی، خطاهای متداول در برقراری ارتباط غیرکلامی و …مرتکب می شویم اولین واکنش ما دست پاچه شدن و نگرانی است. خصوصا وقتی که از آن دست اشتباهات ترامپ گونه به سبک رئیس جمهور آمریکا در طول سخنرانی داشته باشیم که قرار باشد رسانه ای شود و به گوش عده زیادی برسد. اما همه ما بتوانیم به سبک ترامپ روی این اشتباهات سرپوش بگذاریم احتمالا راه های خیلی ساده ای برای نجات از اشتباهات مهلکی که در طول سخنرانی مرتکب می شویم یافته ایم!

مطلبی که پیش روی شما قرار گرفته آموزش کاملی برای ریکاوری اشتباهات مهلک ما در طول سخنرانی و ادامه آن، حتی قدرتمند تر از قبل می باشد. این آموزش را دنبال کنید.

ترفندهای نجات از اشتباهات مهلکی که در طول سخنرانی رخ می دهد

شاید کلیدی ترین و بهترین واکنش برای ریکاوری و نجات از این اشتباهات حفظ حالت خونسردی و به روی خود نیاوردن باشد! همان ترفندی که بارها سعی می کنیم به کار ببریم اما معمولا این خود ما هستیم که در طول سخنرانی به خاطر اشتباهات مضحکمان لبخند می زنیم یا بلافاصله با عذرخواهی، جمع را این اشتباه آگاه می سازیم!

نجات از این خطاهای متداول راه های ساده تری هم دارد:

با طناب خودمان به چاه نیفتیم!

سال ها قبل به اتفاق چندی از دوستانم در فضای دانشگاه تصمیم گرفتیم که برای رقبت انتخابی بازیگر تئاتر به صورت آماتور شرکت کنیم و یک نمایش خودمانی را در سطح دانشگاه اجرا کنیم. کارگردان این نمایش فردی سخت گیر و به شدت ریزبین بود. در حالی که پیوسته از ما خرده می گرفت و سعی داشت اشتباهات ما را در جمع فاش کند ما هم مدام از او بابت اشتباهات و کم و کاستی عملکردمان در رشته ای که اصلا در آن تخصص نداشتیم عذرخواهی می کردیم و حتی گاهی بابت این خطاها می خندیدیم!

در همان حال بود که کارگردان به ما تشر زد و گفت: هیچ کس دندان های حرفه ای ها را در طول نمایش نمی بیند (حرفه ای ها نمی خندند!)، هیچ کس چروک روی پیشانی حرفه ای ها نمی بیند (حرفه ای ها بابت اشتباهاتشان اخم نمی کنند یا ناراحت نمی شوند) و هیچ فرد حرفه ای سکوتش را با مخاطبانش تقسیم نمی کند!

چنین خاطره ای خیلی خوب نشان می دهد که چه طور ممکن است ما با عملکرد خودمان و در واقع طناب خودمان به چاه بیفتیم!

بی خیال خودمان شویم!

شاید اگر همان زمانی که صرف تشریح اشتباهات مهلکی که در طول سخنرانی مرتکب می شویم را صرف برطرف کردن خطاها بدون سر و صدا می کردیم در اصول فن بیان و سخنوری موفق تر از امروز بودیم!

یکی از دلایلی که باعث می شود در قبال خودمان ناحقی کنیم خودخواهی ما نسبت به خودمان است. اگر کسی از بیرون یک سخنران که مرتکب اشتباهی در طول حرف زدن شده ببیند تصور می کند سعی دارد اشتباهش را جار بزند و به همه اعلام کند که اشتباه کرده است. این در حالی است که تقریبا از بین مخاطبان ما 5 درصد ممکن است متوجه اشتباهات لپی، تپق زدن در طول سخنرانی یا هر اشتباه دیگری که فکرش را کنید شود. پس چه بهتر که بی خیال خودمان و اشتباهاتمان در طول سخنرانی شویم!

آماده ام، زحمت کشیده ام، همه چیز رو به راه است!

فکر می کنید چه چیزی باعث و بانی اشتباهات خطرناک شما در فن بیان است؟ هر چند که رقیب قدری باشید و با کسب تجربه تبدیل به یک سخنرانی همه فن حریف شده باشید سه اصل آمادگی، تمرین و حفظ خونسردی را فراموش نکنید.

نه فقط برای سخنرانان مبتدی، بلکه هر سخنرانی باید تا 100 بار متن سخنرانی را مرور، تمرین و تکرار کند تا بتواند بدون نیاز به ابزارهای کمکی، خودش یک تنه سخنرانی را مدیریت کند. شما چند بار سخنرانی را تمرین می کنید؟ تکنیک شما برای تمرین سخنرانی چیست؟

تکنیک های کنترل شرایط بحرانی در طول سخنرانی

مقابل جمعیت پشت تریبون ایستاده اید. تمرین و تکرار از حد گذشته است؛ الان دیگر وقت آن رسیده تا خودی نشان دهید! پشت میکروفون می روید، شروع به صحبت می کنید اما هیچ صدایی از میکروفون خارج نمی شود. چند بار تست می کنید ولی فایده ای ندارد. بعد از کلی آمد و شد تازه متوجه می شوید که میکروفون را اشتباه روشن می کردید و داستان های ساده ای مثل این!

حالت بعدی زمانی است که شما قرار است با کمک پاورپوینت شروع به سخنرانی کنید اما انگار اسلایدها تنبل تر از این هستند که پا به پای شما پیش بروند. از طرفی هم متمرکز شدن به صورت همزمان روی این دو کمی مشکل به نظر می رسد. در چنین مواردی یا هر بحران مشابه دیگر که تجربه کرده اید و باعث شده اشتباهات مهلکی را مرتکب شوید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

مراقب اسلایدها باشید

اسلایدهایی که قرار است ارائه داده شوند را بررسی کنید. خیلی وقت ها قرار نیست از روی اسلاید صحبت کنیم اما چون باید پا به پای اسلایدهای پاورپوینت توضیحات را ارائه کنیم لازم است به ترتیب آن ها و مدیریت صحیح آن ها دقت کنیم.

در تنظیم اسلایدها نیز باید به برخی از نکات توجه کرد. شاید علت دستپاچه شدن خیلی از ما هنگام سخنرانی دستپاچگی هنگام تغییر دادن اسلایدها باشد. محتوایی که قرار است در قالب پاورپوینت ارائه شود را تقسیم کنید. به صورت استاندارد هر اسلاید باید تا 6 سطر توضیحات با فونت متوسط تا درشت داشته باشد. از انتخاب فونت های خاصی که خواندن آن برای همه مقدور نباشد خودداری کنید. در این باره می توانید اصول تهیه پاورپوینت را در فضای وب جستجو کنید.

حذف عبارت های دوپهلو، اختصاصی و جاگیر از سخنرانی و اسلایدها

طبق تجربه ای که کسب کرده ایم شیوه تهیه اسلایدها یکی دیگر از همین اشتباهات مهلکی است که بدون خواست خودمان، ما را سردرگم می کنند. فضای داخل اسلایدها را با عبارت های معادل فارسی پر کنید و سعی کنید اسلایدها دو زبانه یا فینگلیش نباشند.

تمرین حروف متجانس در طول حرف زدن

یکی دیگر از تمریناتی که به شدت توصیه می کنیم، خصوصا برای سخنرانانی که عادت دارند تند و با عجله صحبت کنند، تمرین حروف متجانس پیش از سخنرانی است. به برخی از این حروف در زبان فارسی نگاه کنید:

ب پ – ج چ – ک گ – ل ر – س ز – ش ژ – و ف – د ت

این حروف معمولا با هم اشتباه می گردند و به در نهایت منجر می شوند کلمات را چیز دیگری تلفظ کنیم. احتمالا با تمرین این حروف و کلماتی که مخرج مشترک دارند این مشکل برطرف می شود.

اشتباهات سخنرانی را کلیک کنید

اگرچه جلب توجه دیگران با فن بیان به سادگی امکان پذیر است اما فن بیان به سان با نعمت باران است! شما می توانید با بارش سخنان خود روی مخاطب تاثیر باورنکردنی داشته باشید و به زبان دیگر ذهن و روح او را تسخیر کنید و یا این که  با سیل کلمات نامناسب و عبارات نسنجیده اصل کلام خود را زیر سوال ببرید. همان طور که می توان با فن بیان حرفه ای و موفق عمل کرد می توان اعتبار کاری را از دست داد و بنابراین لازم است از اشتباهات خطرناک در فن بیان بر حذر بود.

درس امروز دانشگاه زندگی مروری بر رایج ترین خطاها در فن بیان، چه در طول سخنرانی و چه در طول صحبت کردن با دیگران است که گاهی اثرات جبران ناپذیری به دنبال داشته اند. لذا لازم است پیش از این که وارد عرصه سخنرانی شوید و مثلا بخواهید از معجزه فن بیان برای انتقاد کردن از دیگران استفاده کنید به این اشتباهات رایج توجه نمایید.

معرفی و بررسی اشتباهات خطرناک در فن بیان

برخی از اشتباهات رایج که بیشتر در فن بیان و صحبت با دیگران رخ می دهند عبارتند از:

شایعه پراکنی

صحبت کردن درباره افرادی که در میان ما حضور ندارند اصولا کار منطقی به نظر نمی رسد؛ چه برسد به این که به شایعه پراکنی نسبت به این افراد نیز بپردازیم. منظور از شایعه گفتن حرف ها و نسبت دادن چیزهایی به انسان های دیگر است که حقیقت ندارند.

فراموش نکنید که در فن بیان همه چیز روان است و در جریان می باشد. شایعه پراکنی مشابه با حباب های این جریان می باشد. این حباب ها لحظه ای هستند و در لحظه دیگر ناپدید می شوند. گاهی هم دور از چشم شما دوباره ایجاد می شوند. شک نکنید کسی که به شایعه پراکنی و بدگویی در طول صحبت خود بپردازد در آینده خودش قربانی همین برخورد دیگران می شود.

قضاوت نابجا

اگر بخواهیم فردی باشیم که دیگران رازهایشان را با ما در میان بگذارند باید از مقام قضاوت استعفا دهیم! انسان ها برای صحبت کردن به کسانی نیاز دارند که پیش از صحبت پرونده آن ها را نبسته باشند! جامعه انسانی از مسئله قضاوت نابجا به شدت رنج می برد و حتی فن بیان هم گاهی حریف این مشکل نمی شود. تنها لازم است برای برطرف کردن این چالش در خود و رفتارهایمان تغییر ایجاد کنیم؛ واگرنه فن بیان به هیچ وجه تاثیری به دنبال خود نمی آورد.

منفی نگری

یکی از اشتباهات خطرناک در فن بیان که ما در طول سخن گفتن با دیگران تجربه می کنیم منفی بافی است! منفی بافی نه تنها در فن بیان بلکه در طول سخنرانی می تواند وجهه شما را خراب کند. برای این که انسان مثبتی در نگاه اطرافیان باشید اولا نسبت به همه چیز با خوش بینی عمل کنید و از به کار بردن حروف منفی ساز بپرهیزید. فردی که منفی باف باشد نمی تواند فن بیان خوبی داشته باشد و دیگران را تحت تاثیر خود قرار دهد.

گله و شکایت کردن

اگر قرار است با فن بیان و البته تکنیک های درخواست افزایش حقوق مدیرتان را قانع کنید گله و شکایت کردن را برای همیشه کنار بگذارید. گله و شکایت کردن یکی از راه های انتقال امواج منفی است که همواره نکوهش می شود.

بهانه آوردن در صحبت کردن

یکی از عواملی که موجب تغییر تفکر دیگران نسبت به شما می شود چنگ زدن به هر بهانه ای است که بتواند شما را از مخمصه نجات دهد. فراموش نکنید که انسان های شجاع همیشه بیشتر مورد قبول واقع می شوند و موفق تر هم هستند.

تعصب بیش از حد

تعصب روی یک مسئله خاص موجب بسته شدن چشمان شما به روی حقیقت می شود. اگر قرار باشد نسبت به یک مسئله خاص بیش از حد واکنش نشان دهید نمی تواند شنونده خوبی باشید. حال آن که یکی از شروط فن بیان همیشه خوب شنیدن و دوری از پرگویی می باشد. از تعصب بپرهیزید و تنها زمانی سعی کنید فن بیان را به خوبی یاد بگیرید که بی تعصب و کاملا متعادل بتوانید برخورد کنید.

اما برخی از اشتباهات هم در کنار اشتباهات خطرناک در فن بیان مستقیما سخنرانی شما را تحت تاثیر قرار می دهند. در ادامه با خطاهای متداول در سخنرانی آشنا می شوید:

عدم آمادگی کافی در سخنرانی

شکست قطعی زمانی رقم می خورد که نتوانید با دانش و آمادگی کافی روی صحنه حاضر شوید. فراموش نکنید که در طول سخنرانی همه چیز در دستان شما قرار داد و شما مسئول این جمعیتی هستید که قرار است در مقابلشان سخن بگویید. برای وقتی که دیگران گذاشته اند ارزش قائل شوید و با ناشی گری وقت را تلف نکنید!

استفاده یش از حد از زبان بدن

پیش از این درباره تکنیک های ارائه سخنرانی جذاب صحبت کرده ایم. مسلما استفاده از زبان بدن مثل حرکت به اطراف، تکان دادن دست و گاهی حرکات سریع برای تغییر جو سخنرانی لازم است. اما به یاد داشته باشید که زبان بدن و برخی از حالات چهره سخنران که باعث جذابیت بیشتر موضوع می شود در نقش یک چاشنی یا ادویه هستند. استفاده بیش از حد از ادویه نه تنها به خوشمزه تر شدن سخنرانی شما کمکی نمی کند بلکه آن را تلخ و سرگیجه آور می کند.

شوخی های نامناسب

گاهی جو سخنرانی صمیمی تر از همیشه است و مخاطبان در سن یکسان و نزدیکی قرار دارند. بنابراین استفاده از شوخی مفید تر و راحت تر به نظر می رسد. اما در شوخی باید حد و مرز را نگه داشت. تمسخر اقوام، دین و آیین و مذهب افراد از بزرگ ترین اشتباهات خطرناک در فن بیان و در طول سخنرانی می باشند.

عدم مدیریت زمان

حتما برای شما هم پیش آمده است که در سخنرانی حضور داشته اید و خود سخنران بارها به استفاده بیش از حد از وقت خود اعتراف کرده است؛ با این حال از حرف زدن دست نکشیده است!

در این مواقع بدترین واکنش حضار ترک سالن می باشد. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی زمان خود را به خوبی مدیریت کنید و از محدوده تعیین شده فراتر نروید.

بی وقفه سخن گفتن

عجله در سخن گفتن و مداوم حرف زدن در طول سخنرانی قطعا خسته کننده است. همان طور که گفته شد افراد ظرفی به نام صبر و البته حافظه دارند. حتی اگر به احترام شما هم سالن را ترک نکرده و صبر به خرج دهند هیچ بخشی از حرف های شما در ذهنشان ثبت نمی شود.

خشک صحبت کردن

شوخی در سخنرانی لازم است؛ اما همیشه منظور از شوخی تعریف جوک و نکات خنده دارد نیست. برای این که خشکی صحبت های شما برطرف شود و به عبارت دیگر صمیمتی که باید و شاید میان شما و مخاطبان برقرار شود اولا از لحن رسمی خود کمی بکاهید؛ ثانیا کاملا بر حقایق ، آمار و نکاتی علمی تکیه نکنید. همیشه نمونه های عینی بیش تر تاثیرگذار هستند و بهتر در خاطر افراد ثبت می شوند.

استفاده زیاد کلمات پیچیده و علمی

اگر سخنرانی شما توام با کلمات و عبارات علمی نامفهوم باشد بیش تر شبیه یک فروشنده هستید تا یک سخنران! فروشنده ای که می خواهد علمش را به رخ بکشد و نهایتا به مشتری بفروشد. برای این که چنین برداشتی از سخنان شما ایجاد نشود اولا از اصل خلاصه گویی و کوتاهی کلام که گفته شد استفاده کنید، ثانیا عبارات علمی را به سادگی برای مخاطبان توضیح دهید تا همه متوجه منظور شما شوند.

به کارگیری بیش از حد از قیدها

برخی از سخنرانان پیوسته از قید احتمالا، مسلما، در حقیقت، قطعا یا در واقع استفاده می کنند. تکرار بیش از حد این کلمات از اشتباهات خطرناک در فن بیان می باشد.

مقالات فن بیان را در دانشگاه زندگی دنبال کنید